Kinesiotaping

Kinesiotaping – Metoda terapeutyczna polegająca na oklejaniu wybranych fragmentów ciała plastrami o specjalnej strukturze. Jest to jedna z metod plastrowania.

Została opracowana i spopularyzowana na początku lat osiemdziesiątych przez Japończyka dr. Kenzo Kase. Wykorzystuje się w niej specjalnie wytworzony plaster. Jest to plaster nieograniczający ruchów, rozciągający się tylko na długość, o ciężarze i grubości zbliżonych do parametrów skóry, niezawierający leków ani lateksu, odporny na działanie wody, umożliwiający przepływ powietrza dzięki falowemu utkaniu.

Ściśle określony sposób klejenia za pomocą plastrów do kinesiotapingu stymuluje układ limfatyczny, poprawia krążenie, reguluje tonus mięśniowy i aktywuje układy uśmierzające ból. Na tej podstawie wyłoniły się różnorodne możliwości w zastosowaniu kinesiotapingu w rehabilitacji ortopedycznej, rehabilitacji neurologicznej, fizjoterapii sportowej, przy różnego rodzaju problematyce bólowej oraz przy problemach limfatycznych.