PNF – Prorioceptive Neuromuscular Facilitation (Torowanie Nerwowo – Mięśniowe) jest koncepcją posiadającą własną filozofię i zasady pracy z pacjentem. Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Siła mięśni, zakres ruchu – to, co jest ważne w tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, jest tylko środkiem do uzyskania celu jakim jest funkcja. Jakże często zapominamy o tym w naszej codziennej praktyce. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe regiony ciała. Umożliwia to pełne wykorzystanie rezerw tkwiących w organizmie, motywuje do dalszego działania, a co najważniejsze zapewnia bezbolesną pracę, bez traumatyzujących psychicznie i fizycznie doznań. Chory powinien być partnerem fizjoterapeuty, określającym zakres i granice działania.
Metoda PNF nie koncentruje się jedynie na wzorcach kończyn ćwiczonych z oporem, ewentualnie połączonych z jakąś techniką. PNF posiada również całą gamę działań umożliwiających terapię na macie, naukę chodu, ćwiczenia mięśni mimicznych, a także pracę nad takimi funkcjami jak oddychanie, żucie i połykanie.
Podejście koncepcji PNF:
P – proprioceptywne, stymulujące receptory nerwowe
N – nerwowo-mięsniowe, aktywizujące struktury nerwowo- mięśniowe
F – facylitacja, ułatwianie, pomoc, torowanie
Koncepcja metody PNF umożliwia pracę z pacjentami neurologicznymi, a także ortopedycznymi.